45 JAAR MOTORRIJDEN

In 1976 introduceert BMW de R100RS. De eerste serie-motor, voorzien van een af-fabriek voll-Verkleiding: een gestroomlijnde kuip. In Motor '73 stond een beschrijving. "Die wil ik!", zei ik, nog nooit op een bromfiets gereden hebbend.

4e maal verliefd, 1e maal verloofd, 1e maal getrouwd. Vanaf dat moment (1976) mochten E.E. en ik met z'n tweeën weg met vakanties. Dat deden we met de fiets en tent. De eerste keer naar Zuid-Limburg. De tweede keer naar Ameland. Door de absolute non-ervaring "met fiets en tent op vakantie" waren dit geen successen. Dus togen we naar de Tweewieler-RAI van 27 februari t.e.m. 5 maart 1978, in de verwachting dat we daar oplossingen voor ons vakantiegenot zouden vinden.

Die vonden we niet ... maar wel die prachtige BMW R100RT.

Op De Leek had was aan de Euroweg een motorzaak geopend: Motor Center Noord, van Derk Haan: hij was een bevlogen, perfectionistische BMW-monteur (samen met Tjibbe van Houten afkomstig van Nauta Motoren aan het Damsterdiep te Stad.) Op dwingend (!) advies van Derk ("geen R100RT als je geen rij-ervaring hebt"), kochten wij in april 1978 een BMW R65, kleur bronco.

Daarna (!) ging ik rijles nemen, bij De Oosterpoort Groningen. 10 rijlessen van Peter Reiling en theorie. Mijn rij-examen deed ik begin mei 1978 in Paterswolde. Omdat ik er nog nooit geweest was, leidde Peter mij voor voor een proefrrondje door Potjewoal. Vervolgens meldde ik me bij de examinator. Of ik bekend was in Paterswolde? Ik ontkende, geheel naar waarheid. De instructeur leidde mij, in en auto rijdend, door Potjewoal. Dezelfde route als een uur tevoren, en hoe bizar: inclusief de tegemoetrijdende, groetende motoragent op een BMW R100RT, inclusief die te langzaamrijdende Volkswagen Golf lesauto, met op de achterbank een met petje-op zittende passagier op de achterbank. Na afloop (met oortjes werd er nog niet gereden) kreeg ik een compliment van de examinator: een goede keus om eventjes tot 60km/uur te versnellen om die lesauto in te halen. Ik slaagde zowel theorie als praktijk met uitsluitend 7's en hoger.

Toen was het de gewoonte om bij een nieuwe motor de eerste 500km rustig-aan rijden ("niet boven de 2.000 toeren") en daarna olie laten verwisselen van de cardan, de versnellingsbak en het motorblok. Daarom werd dat begin mei 1978 een rondje IJsselmeer. Dat historische rondje reed ik met Melle de Jong, een van techniek houdende leeftijdsgenoot, die voor de lol en voor een zakcent bij Motor Center Noord werkte. Melle bracht mij de praktijkkneepjes van het motor-rijden bij, inclusief hoe je met een hogedrukreiniger je motor kon schoonspuiten en vooral daar waar dat beter niet kon.

Peter Reiling van De Oosterpoort vroeg mij of ik proefkonijn wilde zijn bij een nieuwe ontwikkeling: de bijzondere verrichtingen. Een naderende exameneis, waarvan de eisen nog niet vastgesteld waren. Melle en ik voerden diverse verrichtingen uit, lopend naast de motor en er op zittend. Ook rijden op onverharde ondergrond stond op het programma. Een leerzame middag ... waarmee het zaadje was gelegd van de vele rijvaardigheidstrainingen die ik later zou gaan volgen.

Geleerd hebbende van onze beperkte vakantie-kennis schakelden E.E., Melle, zijn vriendin en ik een veel motor-vakantie-ervaring hebbend echtpaar uit Hoogezand in.  Barstensvol tips en adviezen bereidden we met alkaar de motoren voor, vooral zoekend naar een gedegen en evenwichtige belading. Het meest belabngrijke? Koop een Optimus-benzinebrander, de tank van een motor bevat een grote reserve-voorraad aan benzine.

Een week voor onze eerste vakantie, reed een meer aandacht voor de cafetaria hebbende automobilist, Melle frontaal aan. Melle's motor was totall loss, een middenhandsbeentje gebroken en onze vakantieplannen in duigen. Niet bij de pakken neer zittend, vierden E.E. onze eerste vakantie in Duitsland, een land waar ik enige roots bespeurde. Vroegtijdig naar huis omdat 4 dagen regen in het Zwarte Woud voldoende is om zompie-nat te worden.

Dat eerste motorjaar legden we duizenden kilometers af. Vanuit Tolbert op een zondag even heen en weer naar Middelburg, de week erop naar Maastricht, weer een rondje IJsselmeer. En toen viel m'n oog bij Motor Center Noord op die mooie BMW R100RT, onderste helft bronskleurig, bovenste helft bruin. Gezien de vele kilometers op die kale BMW R65 was dit een verantwoorde overstap. Dat was eind 1978.

In 1979 haalden Melle, zijn vriendin E.E. en ik onze vakantieplannen van 1978 van stal: drie weken Spanje en Italië. Nog beter voorbereid dan in 1978, Melle en vriendin op een rode BMW R80RS en wij op onze R100RT.

Ons eerste doel was Spanje. De doorsteek door de Pyreneën was een avontuur op zich. Nog niet lid van de EEG zijnde, waren de wegen slecht. Nog steeds zie ik die donkere Vielha-tunnel voor me: weinig zicht ... de koplampen van onze BMW's waren onvoldoende om het zwarte, natte wegdek en dito tunnelwanden uit te lichten. En dan die gaten in het wegdek. Naderhand vroegen we ons af hoe wij daar zonder kleerscheuren heen waren gereden. Na een paar dagen Mequinenza (Spanje), waar we midden in het dorpje min-of-meer wild kampeerden, reden we naar Italië, naar het Comomeer. Op de autostrada haalden twee leden van de Carabinieri op hun MotoGuzzi's ons in ... staken hun duim op en gingen voor ons uit rijden ... de Italianen weken uiteen en maakten voor ons ruim baan.

Wat doe je als kersverse motorrijder? Je zoekt andere motorrijders op. Andere motorrijders rijden 's zondags toertochten. Beleven daarmee hun beroemde vrijheid. Door allemaal dezelfde toertochten te rijden. Drie zondagen namen we deel ... tot we op de vierde zondag niet deelnamen aan een toertocht maar er wel middenin geraakten. Ergens reed ik rechtdoor; 15 motorrijders achter mij aanrijdend, 15 motorrijders die rechtsaf sloegen. In beide groepen ontstond verwarring ... wie had er nu gelijk: ik als voorste rijder of de groep die rechtsaf sloeg. Dat was voor mij het einde: ik deed niet weer mee aan toertochten, mijn vrijheid is dat ik zelf wel bepaal waar ik rijd.

Ik zag het belang van het trainen van rijvaardigheid onder begeleiding van een vakkundig docent in. En dus nam ik deel aan de trainingen van de NVVM: de Nederlandse Vereniging voor Verhoogde Motorrijvaardigheid. Motoragenten gaven de cursussen; juist zij zagen de gevolgen van onvoldoende rij-ervaring. Tweemaal volgde ik een cursus, gegeven door Binne Hooijenga. Remmen, slalommen, nog harder remmen, rondjes draaien binnen de ruimte van twee parkeervakken, noodstop maken, precisie-remmen. En na de lunch een trainingsrit, waarbij Binne elk kwartier zijn observaties met ons deelde.

Van een geheel ander kaliber waren de BMW FahrerLehrgänge  op de Nürburgring. Motor-professionele docenten en docenten met motorwedstrijd-ervaring begeleiden groepjes van 10 BMW motorrijders. De Ring was in stukken van ca. 1km ingedeeld en 100% afgezet. Drie dagen bestond het programma uit heen-en-weer rijden in de toegewezen sector. De instructies bestonden uit het aanwijzen van Merkmalen waar je moest schakelen, waar je naar binnen moest, waar je moest uitkomen. En dan volgde de praktijk. Achter de voorop rijdende cursist reed een marshall die na een ritje heen-en-weer zijn bevindingen onderrichtte. niets anders dan achter een marshall rijden, zijn ideale lijn 100% afgezette delen van De Ring

Uit het feit dat ik beide Lehrgänge als laagst-gecassificeerde van mijn lesgroepje eindigde, blijkt wel dat ik voor het opzoeken van motorgrenzen niet weggelegd was.

Tekst nog in ontwikkeling